Zanding

16 juni 2014

zand tussen je tanden


het knarst je overeind
en draagt je door de duinen
en het gras prikt prikt
zo scherp de zon je wonden likt
zilt en zout en


het gras groeit niet groener
de wind waait niet warmer
en de zon schijnt niet zwoeler
als je ogen dwingen
als je armen zingen
en je benen je dragen
naar de zee


het licht en leidt je
en spoelt en bevrijdt je
en water wordt je
er is genoeg