sporen....Sporen

4 februari 2014







al zou ik bedenken wat
ik nalaten kon
val ik stil
verlies ik mij mijn sporen
laten mijn stappen mijn voeten niet na
en mijn handen ook niet mijn beroeren


wat laat ik na
dan slechts een schilfer van huid
van haar en blik misschien
een schaduw van ademen
het galmen van woorden na
het neuriën van melodieën
een streling van een hand
een gebaar van wat ik deed of zei
waarvan ik nooit vermoeden kon
dat dat blijven zou herinneren


nagelaten en toch gevonden
sporen

even stil.......Even

27 januari 2014







ssssssst
stil nu
blijf staan
niet bewegen
op één been nu
houd je evenwicht
voel het knikken
in je knieën
voel het trillen
van je spieren
voel het zweten
langs je rug
ssssssst
stil nu
en luister
naar het voorbij
tikken van regenen
zingen van de wind
nog even
voor je weer verder
in de stroom der dingen
dingen droomt


even kijken wie je bent

escher -Universe

20 januari 2014







was ik er niet
voor je aan mij dacht
ergens in een ander
universum was ik
maar niet het jouwe
en zo bestaan wij
telkens in en uit
en om het even
welke werkelijkheid
gaan wij door poorten
van ondanks en dankzij
en worden ontspringen
onteindigen wij

 

verder....

Verder

13 januari 2014
voor jou







steen rolrollend rollen stenen
mee in vaart en stromen
zinkend water rimpelingen
deeltjes weven stof wier vinnen
voel mij schubben tegenstrubben
wil niet mee maar ook niet tegen
laat mij drijven zinken deinen
voorbij gaat weg en anemonen
wimpelen zwierig ademen
weifelende kieuwen kieren
een leven ben ik ben jij zijn wij
en voort gaan wij zo onderzees
ademen ons naar boven water
ademin en wierweeruit
en stenen rollen tollen draaien
vinden zich een grot
en in en uit en uit en uit

..tuimelen..Tuimelingen

6 januari 2014







woorden vallen over
draai rol en tuimelingen
je houdt vol in uitglijdend
je bijt je in stof en vast
en hardend vattend klem
je ogen schreeuwen
angstig en niet willen


ons met je mee en omarmen
sust je krampend klem
en je verzacht je kijken
soepelt je woorden
ruimt je blik naar ver
en verder openen
en woorden vallen zwijgend
in stil voorzichtig
toevertrouwen


zachte wisper tuimelingen

nieuwNieuw

31 december 2013







laat later nog
dan jouw ogen vertellen
vertelt je huid
wat geen woord weten kan
de verte kent geen eind
laat de sterrenhemel
ons begin zijn
naar verder nog dan ver
naar waar je ook ooit dromen kunt
tot achter je verlangen
en alles wat je nu nog kent


stil maar
wacht maar niet


nieuw zijn wij


telkens weer

engelEngel

24 december 2013







iedereen
kan een engel zijn


durf maar

madrid...Kijk haar

16 december 2013







kijk haar kijken
uitreikend ver naar verte
hopend op een regenboog


wanneer gaat angst
wat daar te zien
naar lichter verte
blijft zij bakenen
overeind

kijk daar staat ze...Kijk ze gaat

9 december 2013







kijk ze gaat, neus vooruit
jas wappert nat in stromen van regenen


mist onttrekt, waast het zicht
horizon houdt haar adem in
en zij, zij vliegt met de zwanen
in een v naar het zuiden
haar armen omarmen de verte tegemoet
zou ze landen in welkom
in schuchter nieuwsgierig
of stroef en afkerig
en hoe houdt ze zich dan in de storm
ligt ze rust ze schreeuwt ze en zucht ze
staat ze verbijt ze zingt en verblijdt ze
of zeet ze met de zeeën
verdwijnt ze uit zicht


kijk daar staat ze, blik in de lucht
haar rug leunt tegen een muur van wind

een voor een...Een voor een…

2 december 2013







zet mijn voeten een voor een
vluchtig neer en voorbij gaan
ogen neer en toch gericht
op hetgeen gedacht
bij aan te komen
onderweg een stapeling
van dingen mee
en toch nog iets vergeten
van het ander weer te veel
of over de rand
van weet niet en toch
stappen een voor een
bedachtzaam in het voorbij gaan
ogen neer en toch gericht
ontmoeten wij elkaar
wisselen een blik
van niet mis en te verstaan
wij gaan samen
stappen een voor een
en het zand stuift van voorbij
en wij gaan gaan gaan
voorbij maar niet aan
en stappen een voor een
een voor een een voor een
tot we komen worden
een voor een en een