Ontwaken

2 juni 2014

spreid je vleugels
tel je veren een voor een
en poets je kleed
koester die ene gehavende
en balsem je gekwetste huid
neurie een lied voor je pijn
omarm je slapeloos zijn
en nachtenlang draaien
en regenmelodieën
piepen van het losse raam
deur die niet meer sluiten wil
en muur nog net genoeg
het dak te dragen
het water sijpelt gaten
geeft verkoeling
doet ontwaken
schrikt niet het ochtendlicht
deins naar voorwaarts
zacht benieuwd
naar levenszoenen